Later zou je willen dat je eruit zag zoals nu
Vanaf nu word je niet mooier en dat klinkt misschien wat cru
Je wordt alleen maar ouder en je krijgt rimpels op je kop
Hoe graag je ook zou willen het wordt er echt niet beter op
De heleboel raakt in verval en al je vel gaat hangen
Je billen, borsten, armen, je oogleden en wangen
Later zou je willen dat je op de jij van nu zou lijken
Dus kijk even in de spiegel, voel je mooi en kap met zeiken
Ons geloof is sterker dan de werkelijkheid
Veel mensen kampen met een negatief zelfbeeld. Door deze vorm van zelfafwijzing ontstaan allerlei problemen als verslaving, angst– en burn-out klachten, boosheid tot relatieproblemen etc. Ik houd mensen wel eens een spiegel voor en dan hebben ze veel moeite om naar zichzelf te kijken. Functioneel lukt dat wel zoals met hun haar doen, scheren of make-up op doen. Maar zichzelf recht in de ogen kijken is veel moeilijker, zij hebben een negatief oordeel over zichzelf. Sommige mensen haten simpelweg gewoon zichzelf en vinden zich de slechtste persoon die er is.
We lijden meer in onze fantasie dan in de realiteit
Dat lage zelfbeeld komt omdat ze in de eerste belangrijke levensjaren niet de liefde, erkenning en waardering hebben gekregen van hun ouders waar zij behoefte aan hadden. Automatisch gaat een kind dan denken “het ligt aan mij dat ik dat niet krijg”. Ik ben niet goed genoeg, ik ben het niet waard, ik mag er niet zijn of zelfs ik ben slecht. Deze negatieve zelfovertuiging zit zo diep en wordt zo sterk gelooft dat ze overal zien dat het de waarheid is. Het is een grote vergissing die gemaakt wordt, maar het geloof is sterker dan de werkelijkheid.
Opvoeden bestaat vaak voornamelijk uit kritiek leveren.
Vaak wordt gedacht dat door kritiek te leveren de kinderen het beter gaan doen terwijl het door het kind steeds weer als een afwijzing ervaren wordt. Zo wordt het zelfgeloof en zelfvertrouwen steeds lager. De kritische ouderlijke stem die zij weer van hun ouders gekregen hebben, wordt dan de innerlijke stem van het kind. Zo ontstaat er een gebrek aan zelfliefde en zelfwaardering en wordt er steeds ver over eigen grenzen gegaan om maar te bewijzen wel goed genoeg te zijn. Of er worden andere manieren gevonden om het te verdoven of te vermijden. Als mensen door het vermijden en verdoven in de problemen komen is dat het punt om opnieuw te leren van zichzelf te gaan houden en leren over zelfliefde. Liefde en compassie voor jezelf is de sleutel.
Wat is zelfliefde?
Daarmee bedoel ik niet zo direct dat je moet gaan houden van jezelf want dan heb je weer een ik die van een andere ik houdt. Maar als je jezelf stom kunt vinden, kun je jezelf ook oké vinden. Of eigenlijk niets vinden van jezelf. ‘Gewoon zijn’ zoals Eckhart Tolle dat heel mooi zegt. In ieder geval beginnen met het stoppen om jezelf af te wijzen. Het is dus meer niet doen dan wel doen. Om te weten wat zelfliefde is is het handig om eerst te weten wat liefde is.
Wat is liefde?
Liefde is naar mijn idee niet oordelen. Dat je helemaal mag zijn wie je bent. Dat je goed bent zoals je bent. Niet fantastisch of geweldig maar gewoon oké zijn met alles wat er wel is en alles wat er niet is. Maar goed, dat is niet zomaar een knop die omgaat. Stoppen met jezelf af te wijzen en te veroordelen is een hele kunst. Vooral als je het je hele leven lang gedaan hebt. Maar als je al je hele leven lang je best hebt gedaan om te bewijzen dat je wel goed genoeg bent, kan het zomaar eens zijn dat je erachter bent dat dat niet werkt.
Dan kan het een keer tijd worden dat je die oude programmering loslaat om eindelijk tevreden te zijn met jezelf, met wie je nu bent en met wat je hebt. Dat je het zult moeten doen met wat je hebt gekregen in je jeugd want dat doe je toch al de hele tijd. Gewoon kappen met zeiken en geniet van het leven en dankbaar zijn met wat je wel hebt. Dan wordt het leven een stuk zonniger voor jezelf en de mensen in jouw omgeving. En laat niemand je iets vertellen wat je niet kunt of kunt worden. Kijk eens naar de mensen die succesvol zijn. Die hebben ergens in gelooft wat sommige werkelijkheden overstegen heeft.
Wat zie jij als je in de spiegel kijkt?
Als we in onszelf gaan geloven zijn wij tot veel meer in staat. Dan ga je dat werk doen wat je leuk vindt, dan stap je op die ander af om wat af te spreken. Misschien zijn wij ook wel instaat om onszelf te genezen van chronische aandoeningen maar zijn wij zo geconditioneerd dat we onze gezondheid in de handen van een dokter moeten leggen. Dit komt natuurlijk omdat wij veel te weinig op school leren over hoe ons lichaam in elkaar zit en hoe deze werkt. Als je er niet in gelooft ga je er ook niet naar opzoek.
Als je meer over liefde wilt weten kan ik je het boek Verslaafd aan Liefde van Jan Geurtz aanraden