Wat helpt bij verslaving en hoe verdoof jij jezelf om je even wat beter te voelen?
Plezier is wat we allemaal willen en we hebben het zelfs nodig voor het leven. De echte vraag is: “Waarom en wanneer heb jij een gebrek aan plezier in je leven?”
Ergens wordt onze levensenergie geblokkeerd. Vaak door pijnlijke situaties die we nog geen plek hebben gegeven. Pijnlijke emoties die we niet op een gezonde manier hebben weten te reguleren. De regulatie die we dan vaak doen is ervan wegvluchten door dingen te gaan doen zoals bijvoorbeeld vluchten in te veel werken of eten. Of je verdoven met middelen zoals drank en drugs, om er maar enkele te noemen.
Wanneer moeten mensen zich verdoven?
Als je naar de tandarts gaat om geen pijn te voelen bij het boren moet iemand zich laten verdoven. Het is dus een reactie op pijn. En comfortabel zijn is een normaal menselijke ambitie. Het probleem is dat wij als mens zoveel ongemak voelen dat we niet weten wat we ermee moeten doen. Zo zien we dat verslaving geen keuze is (het is niet het probleem maar de oplossing). Het is ook geen ziekte die je geërfd hebt. Het is een poging om een probleem op te lossen. Het probleem van pijn. Dus je moet jezelf verdoven. Het probleem van gebrek aan plezier. Vervreemding of verveling. Het probleem van ongemak. Als je wilt weten waarom je een gebrek aan comfort hebt, waarom je een gebrek aan plezier hebt en waarom je pijn ervaart, zul je naar je leven moeten kijken. En dat komt allemaal terug op trauma uit de kindertijd. Dat geldt voor iedere situatie.
Verslaving is niet het probleem maar de oplossing
Dit leren we niet op school.
We leren niet dat menselijke ervaringen ons vormen in ons functioneren. We zijn gevormd door onze ervaringen in de wereld waarin we leven.
Bij een andere studie over emotionele een fysieke pijn is bewezen dat kinderen die een nadelige jeugd gehad hebben een grotere kans hebben om chronische pijn te ontwikkelen als volwassene. Als we naar de fysiologie hiervan gaan is het heel erg duidelijk. Maar niemand leert je dat. Dus alles wat je bij diegene ziet is een drugsgebruiker. Je ziet geen getraumatiseerd persoon die reageert op het trauma dat hij heeft meegemaakt. Iemand die een pijnlijke jeugd heeft meegemaakt die hij probeert te verdoven.
De moeilijkheden die we hebben is dat we moeite hebben om mensen te begrijpen. Mensen die iets anders hebben meegemaakt dan wij. En als je kijkt naar verslaving is het een manier van perspectief. Omdat we denken dat we er zelf wel mee om kunnen gaan, waarom zou een ander dat dan niet kunnen? Dan zitten we vol van oordelen. Waarom kunnen zij er niet mee dealen? Als je zelf nooit diep depressief bent geweest heb je geen idee hoe het is om diep depressief te zijn. Je hebt geen idee hoe het is om een saai en betekenisloos leven te hebben. Zelfs zo erg dat je het leven het liefst zou willen verlaten. We hebben ons allemaal wel eens somber gevoelt. We hebben ons allemaal wel eens vervreemd gevoeld. Maar wij zijn er uitgekomen. Niet iedereen weet hoe het is om er diep in te zitten. Waar je geen keuze meer lijkt te hebben. We hebben moeite om mensen te begrijpen die totaal andere ervaringen van het leven hebben dan wijzelf.
Wat helpt nou wel bij verslaving?
Meer begrip en acceptatie voor de onderliggende oorzaak van de verslaving is een mooie eerste stap. Als we allemaal dieper in onszelf kijken zijn wij altijd wel ergens aan verslaafd. We doen altijd wel iets om een bepaald gevoel niet te hoeven voelen. De ene verslaving is alleen wat destructiever dan de ander. Dan opzoek gaan naar die diepere oorzaak van de verslaving om te kijken wat je nu eigenlijk aan het verdoven bent en of het echt nu nog steeds nodig is om dit te verdoven. In de meeste gevallen namelijk niet. Je hebt je je hele leven lang genoeg aangepast. Het wordt nu tijd om je authenticiteit op te eisen om helemaal jezelf te kunnen zijn en je eigen leven te leiden.
Wat is jouw opiaat?
In verslaafd zit het woord slaaf. Je bent slaaf van een middel of een activiteit. Het heeft controle over jou in plaats van dat jij er controle over hebt. Het worden ook wel verdovende middelen genoemd. We willen namelijk iets verdoven, iets niet voelen of ervaren en zoeken daarom een ‘beter’ of in ieder geval een ander gevoel. Vanuit mijn eigen ervaring en wat ik vaak tegenkom in mijn praktijk is dat mensen een gevoel van onrust in zichzelf ervaren. Een onrust die ze alleen ervaren als ze niets aan het doen zijn en iets gebruiken. Dit is een onrust die voortkomt uit een ervaring van onveiligheid. Eigenlijk altijd vanuit de jeugd. In de meeste gevallen in een periode waarin vechten of vluchten onmogelijk was omdat we als kleintje afhankelijk waren van de ander. Zo zijn we gaan vluchten in andere dingen zoals pleasen, goed je best doen om ons maar niet waardeloos en afgewezen te voelen. Naast drank, drugs, seks en gokken zijn er namelijk nog veel meer mogelijkheden om weg te vluchten van ons gevoel. Misschien herken je er een paar bij jezelf waarbij het interessant kan zijn om te onderzoeken wat er gebeurt als je het even niet zou doen of gebruiken.
Wat is jouw opiaat? Wat helpt jou om even niet te hoeven voelen?
Gamen
Netflixen
Televisie kijken
Sporten
Werken
Roken
Eten
Shoppen
Niet eten
Mobiele telefoon
Facebook
Instagram
Tiktok
Snoepen
Schoonmaken
Roken
Zorgen
Boos zijn
Porno kijken
Vakanties
Drama
Lezen
Doen
Chocolade
Koekjes
Uitgaan
Roddelen
Dit is een goed boek die je veel inzicht kan geven in jouw verslavingspatronen
