Als we ergens aan voldoen dan hebben we ons aan de eisen en verwachtingen van de ander gehouden. Ten minste dat denken we want daar komen we nooit achter. Het is gewoon iets wat we dan onszelf uit angst hebben opgelegd. Als wij niet voldoen aan deze eisen en verwachting zouden wij namelijk weleens niet goed genoeg bevonden en daarmee afgewezen kunnen worden. Dat vinden wij geen fijn gevoel en zullen proberen dit ten alle tijden te voorkomen. Want als wij afgewezen worden dan doen wij niet mee en dan tellen wij niet mee. Want dat is belangrijk. Tenminste….dat is een overtuiging die we dan kunnen hebben.
Er bij horen was een existentiële behoefte
Erbij horen is diep van binnen essentieel voor ons behoud en voortbestaan van ons ras en daarmee existentieel. Dat is in de huidige tijd natuurlijk allang niet meer zo maar dat zit van oudsher zo diep ingesleten dat die angst er nog steeds zit en nog steeds als waarheid wordt gezien. Die angst hebben we zo groot gemaakt dat we die alsmaar proberen te ontwijken. Dit doen we door er op allerlei manieren van weg te vluchten. Dat is de rede waarom wij maar proberen om zo veel en goed mogelijk te voldoen. Het zou dan een voldaan gevoel moeten geven maar op een of andere manier lukt dat nooit. Dus blijven wij maar ons best doen en over onze eigen grenzen heengaan. Een burn-out of andere problemen liggen dan op de loer.
Wie bepaalt dat eigenlijk?
Maar wie bepaald die norm eigenlijk? Is dat cultureel gebonden? Bij de natuurvolkeren is dit totaal niet aan de orde. Daar voldoe je altijd. Het is daar niet eens een vraag die iemand zichzelf zal stellen. Bij ons voldoe je als je netjes eet, netjes praat en in het potje plast en daar komt altijd wel wat nieuws bij. Vervolgens moet je op school overal aan voldoen want je moet wel een voldoende halen. Anders ben je dom en wordt je nooit succesvol in de maatschappij. En als je succes hebt, dan hoor je erbij.
Waar komt dat nou vandaan?
In onze westerse cultuur word je als kind na de geboorte al snel afgescheiden van de moeder. Zeker als het een medische bevalling is geweest zoals een keizersnede en nog erger als je net op de wereld bent gekomen en in een couveuse moet liggen. Zelfs als de geboorte op de natuurlijke manier is gegaan moet het pasgeboren kind al snel vaak alleen zijn. Overdag heeft de moeder allerlei taken die zij liever alleen doet. Dit is zij immers zo gewent. Dat terwijl het kind negen maanden lang in moeders comfortabele schoot heeft gelegen. Op deze plek voelde het kind over het algemeen een diepe verbinding met de moeder. Een verbinding die door de geboorte abrupt afgebroken werd. Uiteraard kan dat niet anders want je kan er niet blijven zitten. Dat past op een gegeven moment gewoon niet meer. Maar hoe er daarna met het kind wordt omgegaan is heel belangrijk.
De natuurvolkeren doen dat anders
Bij de natuurvolkeren en in heel veel andere ‘onderontwikkelde’ landen wordt het kind totdat het kan lopen de hele tijd bij de moeder gedragen. Daar voelt het kind het lichamelijk contact en het gewieg dat het ook voelde dat het nog heerlijk in de buik zat. De hartslag, de ademhaling en misschien zelfs het gerommel der organen, waar het zo mee vertrouwd was geraakt, zijn er nog steeds. Hier is van een fysieke afscheiding geen sprake.
In het Westen wordt het kindje meegenomen in een kinderwagen, een maxi cosi, autostoeltje of fietszitje.
Ook met slapen wordt verwacht dat het kindje al snel op zichzelf gaat want de ouders zijn vaak doodop. Waar in bij de natuurvolkeren geen huilbaby’s zijn hebben wij ze wel. De meeste ouders weten zich daar geen raad mee en worden daar heel erg onzeker van. Hierdoor voelt het kind dat er geen stabiele factor meer is en huilt daardoor alleen maar meer. Zo is het het cirkeltje rond.
Door deze afstand en hechtingsproblematiek gaat een kind automatische denken dat het aan het kind zelf ligt. Dat doet het kind om een soort gevoel van veiligheid te creëren omdat het dan snapt waardoor het komt. Dat geeft op een of andere vreemde manier een vertrouwd gevoel. De moeder hoeft het kleine kind maar een paar keer te lang alleen te laten en het ontwikkeld zich deze strategie al. Helemaal als de moeder zelf een laag zelfbeeld heeft. Dan wordt dat keurig mee gebakken en hoeft het alleen maar geactiveerd te worden. Uiteraard is het ene kind daar veel gevoeliger voor dan de andere.
Jouw geluk is nergens afhankelijk van
Maar het kind wil ten alle tijden voldoen en wil er wel bij horen en is loyaal aan de ouders, werkgevers, vrienden en collega’s. Daar is op zich niets mis mee alleen kan dat doorschieten met als gevolg dat je de ander belangrijker gemaakt wordt dan zichzelf en zichzelf weg gaat cijferen. Dit gaat natuurlijk heel lang goed maar op den duur gaat dat toch ergens beknellen want het hoort niet bij de ware natuur van het kind. Wie het van binnen werkelijk is. Uiteraard heeft de een daar meer last van dan de ander. Sterker nog een groot deel van de mensen heeft geen eens door dat die verwijderd is van zijn ware aard.
Reclames en advertenties zijn er op gericht op mensen die het gevoel hebben er niet bij bij te horen. Maar als je dit koopt dan hoor je er wel bij. De commercie heeft er daarom helemaal geen baat bij gelukkige mensen. Die hebben namelijk niks nodig om zich voldaan te voelen. Zij hoeven van zichzelf niet te voldoen aan de normen en waarde van de Westerse medemens. Die zijn al tevreden met zichzelf. Dat je spullen moet kopen om te voldoen is uiteindelijk ook maar een zelfontwikkelde idee die opgelegd is door de maatschappij waar wij in leven. Deze gelukkige mensen zijn er achter dat spullen leuk en handig zijn maar dat hun geluk daar absoluut niet vanaf hangt.
Voel je vrij!
Als je niet meer hoeft te voldoen en jij jezelf oké vindt zoals je bent dan ben je onafhankelijk en daarmee vrij. Zo kan je keuzes maken die voor jou goed voelen, die bij jou passen en er voor jou toedoen. Aan de eisen en verwachtingen van anderen kan je toch nooit voldoen en is daarmee een bodemloze put. Een hele dikke illusie die nagejaagd wordt die alleen maar energie kost die je beter voor iets anders kunt gebruiken. Dus doe je er toe? Mag je er zijn? Nou, je bent er al! Dus als je er niet mag zijn dan was je er helemaal niet geweest! En als je er dan toch bent. Maak er dan wat moois van. Al doe je dat alleen maar voor jezelf. Dat geeft pas een voldaan gevoel.
