Pijn als boodschapper: wat wil je lichaam je vertellen? We hebben allemaal wel eens pijn. Een zere rug, hoofdpijn, een zeurende schouder – vaak zoeken we de oorzaak in het fysieke. Een verkeerde beweging, te lang achter je laptop gezeten, een slechte slaaphouding. En soms is dat ook zo. Maar wat als de pijn niet overgaat, ook al heb je rust genomen, fysio gehad of netjes je oefeningen gedaan?
Steeds meer mensen lopen rond met chronische of terugkerende klachten waar geen duidelijke medische oorzaak voor gevonden wordt. En dat is frustrerend. Want je voelt het wel degelijk. Je lijf doet pijn. En toch komt er geen oplossing.
Er is een andere manier om naar pijn te kijken. Een manier die niet uitgaat van defecte spieren of gewrichten, maar van het idee dat pijn een signaal is. Niet iets wat “weg moet”, maar iets wat iets wil vertellen.
Pijn als boodschapper.
In deze benadering wordt pijn gezien als een uiting van onderdrukte emoties. Je lichaam probeert je te beschermen, niet te straffen. Het leidt je af van gevoelens die je misschien onbewust liever niet voelt – verdriet, woede, angst, schuld. Gevoelens die ooit te groot of te onveilig waren om toe te laten. Je lichaam neemt het over en zet die emotionele lading om in fysieke spanning, pijn of klachten.
Niet omdat je het verzint. Maar juist omdat je systeem zo intelligent is.
Hoe werkt dat dan, die koppeling tussen emotie en pijn?
Het begint in het zenuwstelsel. Als je een emotie voelt die je (onbewust) niet kunt of wilt toelaten, schakelt je lichaam over naar een beschermingsmodus. Je spierspanning verhoogt, je ademhaling verandert, je hartslag versnelt – allemaal automatische reacties van het autonome zenuwstelsel. Als dit tijdelijk is, geen probleem. Maar als die emotionele stress blijft hangen, raakt je systeem uit balans. Spieren blijven aangespannen, je lichaam raakt overbelast en de energie kan niet meer vrij doorstromen. En zo ontstaat er pijn of ongemak.
Je kunt het zien als een file op de snelweg van je zenuwstelsel. Emoties die niet verwerkt worden, blijven als auto’s op de vluchtstrook staan. Ze blokkeren de doorstroming, en op een gegeven moment raakt het systeem overvol. En dan trekt je lijf aan de bel – via spanning, pijn of vermoeidheid.
Alsof je lichaam fluistert: “Er zit iets onder. Wil je even luisteren?”
Deze visie vraagt om een andere benadering. Geen strijd tegen de klacht, maar nieuwsgierigheid naar wat er speelt. Wat hou je vast? Wat slik je in? Waar ben je je lijf uit gegaan? En vooral: wat voel je diep vanbinnen?
Door te vertragen, stil te staan en contact te maken met je lichaam kun je weer voelen wat er speelt onder de oppervlakte. Dat is spannend. Maar ook bevrijdend. Want wat gevoeld mag worden, hoeft zich niet langer te verstoppen in je lijf.
Pijn wordt dan geen vijand, maar een gids. Een richtingaanwijzer naar heelheid.
En dat, hoe paradoxaal ook, kan een enorme opluchting zijn.
Praktische oefening: luister naar je lijf
Deze korte oefening kun je doen als je lichamelijke pijn of ongemak ervaart – of gewoon om even in te checken bij jezelf.
-
Zoek een rustige plek
Ga zitten of liggen op een manier die voor jou comfortabel is. Sluit je ogen als dat prettig voelt. -
Breng je aandacht naar je ademhaling
Adem een paar keer rustig in en uit. Zonder iets te forceren. Laat je adem je lichaam binnenkomen en weer verlaten. -
Voel waar je lijf aandacht vraagt
Breng je aandacht nu naar een plek in je lichaam waar je pijn, spanning of ongemak voelt. Ga er niet tegen vechten, maar wees er gewoon even bij. Observerend. Zonder oordeel. -
Stel een open vraag
Vraag zachtjes, in gedachten of hardop: “Wat wil je me vertellen?” of “Wat heb je nodig?”
Blijf stil en luister. Misschien krijg je een gevoel, een herinnering, een woord, of helemaal niets – alles is oké. -
Laat het even zijn
Je hoeft niets op te lossen. Alleen maar aanwezig te zijn. Adem door, met aandacht voor wat er is. -
Rond bewust af
Bedank je lichaam voor het signaal. En als het goed voelt, schrijf op wat er in je opkwam.
Hoe vaker je dit doet, hoe vertrouwder het wordt om op een andere manier met pijn om te gaan. Niet als een vijand, maar als een ingang naar jezelf.
Doe de test hier
