Angst en paniekaanvallen

 

Angst en paniekaanvallen kunnen een hele erge negatieve invloed hebben op je dagelijks leven. Zoals in je werk, tijdens autorijden en je relaties met anderen. Het kan zelfs zo erg zijn dat je je huis niet meer uit durft omdat je bang bent weer een paniekaanval te krijgen. Ze kunnen namelijk op de meest onverwachte momenten toeslaan en vaak juist op de momenten dat echt niet uitkomt. Zo bestaat de kans dat je steeds meer situaties en plekken gaat vermijden om maar geen aanval te krijgen en je bang bent om de controle te verliezen. Zo wordt je wereldje steeds een beetje kleiner.

Je durft door jouw ervaringen van de angstaanvallen in jouw verleden niet meer zo gauw in een auto of vliegtuig te stappen. Daar kan je niet zo gemakkelijk weg of schaam je je voor jezelf. Ook in gesprekken met andere mensen kan het lastig zijn. Daar wil je zo normaal mogelijk overkomen wat de druk op de angst alleen maar vergroot. Dan komen ze juist open zo wordt het zelfs een aanjager om bang te worden. Zo wordt er een angst voor de angst ontwikkeld. Waar je hopeloos van kunt worden en je je af gaat vragen: kom ik er ooit nog eens vanaf? Daar zit gelijk het probleem. Dat je er vanaf wilt is natuurlijk heel erg begrijpelijk en logisch. Want zo wil je niet leven. Maar door er vanaf te willen wordt het alleen maar erger.

Waar begint het mee?

Het begint er mee om er juist niet vanaf te willen maar een manier te vinden hoe je er mee om kunt gaan en je bewust te worden wat er nu eigenlijk gebeurt bij jou van binnen. Want hoe je er altijd mee om bent gegaan heeft al bewezen dat het niet werkt en wordt het tijd om wat anders te leren. Daarvoor helpt het om eerst wat af te leren. Dat begint er mee om je ervan bewust te worden dat angst niet tegen jou is maar voor jou. Sterker nog, het is een verdedigingsmechanisme die in ons systeem zit die ons helpt om te overleven. De bekende vecht-, vlucht- en vriesreactie komt voort uit angst. Angst is dus vóór het leven je moet er niet eens vanaf willen want dan reageer je niet meer op gevaar.
De angst zelf is dus niet het probleem. Het zijn de gedachtes die je over de angst hebt zoals: ‘het is naar en overweldigend’ waardoor je het groter en sterker maakt dan dat je zelf bent. Het is het idee dat je ontwikkelt hebt vanuit de vroege jeugd waarin dat voor jou waar was. Angst is in feite maar een gevoel en jouw reactie op de angst maakt dat het erger is. Er vanaf willen lijkt op een oplossing maar is in feite het probleem.

Wat is nou het probleem?

Het probleem bij angst en paniekaanvallen is dus niet de angst zelf maar je verzet tegen die angst. Want als ik mij verzet tegen jou en je weg probeer te duwen vind je dat natuurlijk ook niet leuk en neemt de kracht in jouw alleen maar toe en ga je je tegen mij verzetten. Zo werkt het ook met de angst. Als jij je er tegen verzet wordt het alleen maar groter en sterker en wil het jou overrulen. Daarnaast zit er veel zelfafwijzing onder van: wat stom dat ik dat heb, wat zwak, wat moeten anderen wel niet van mij denken, ze vinden mij vast stom. Dit verlaagd alleen maar het zelfvertrouwen die de angstgevoelens in standhouden.

Het is natuurlijk een logische gedachte over jezelf maar je doet het hoogstwaarschijnlijk je hele leven al, jezelf afwijzen. Het wordt dus hoog tijd om daar eens mee te stoppen net als het verzet opgeven tegen jouw angst. Zo van: het mag er zijn, het is oké om je soms bang te voelen. Je bent het niet, je hebt het en dat is helemaal oké. Want stel je eens voor dat je een klein jongetje of meisje van een jaar of 4 tegen je over hebt die bang is. Die duw je toch ook niet weg? Die neem je bij je en omarm je. Je kunt al raden wat er met de angst van dat kind gebeurt. Juist, die wordt minder. Zo wordt overal waar jij je tegen verzet groter en controleert jou en wat je omarmt wordt kleiner en daar heb jij controle over. Meer…