Als je niets wilt veranderen aan je toiletgang. Lees dan absoluut niet verder!
Wat ik nooit heb geweten over de toiletgang tot ik deze mevrouw tegenkwam. Net als belasting betalen moet, moet ook iedereen naar de wc. Anders gaat het niet goed met je. Al hadden ze er voor mij ook wel iets anders op mogen bedenken. Maar goed, het houdt me in beweging zal ik maar zeggen. Tot die tijd; wat erin gaat moet er toch een keertje uit. vier dagen verstopt zijn is in een ziekenhuis niet zo raar maar plassen moet je toch echt wel vaker. Zo kwam er een keer een man op de spoedeisende hulp die drie liter urine in zijn blaas had. Ik had geen idee dat dat überhaupt kon. Ik heb nog nooit iemand zo opgelucht gezien als toen het er bij hem uit was. Zo maak je als verpleegkundige van alles mee en blijf je je verbazen.
De toiletgang is iets wat mensen dagelijks doen.
Op de verpleegafdelingen waar ik gewerkt had was dat een van de dingen waar, mensen die dat zelf niet meer konden, mee geholpen moesten worden. Vooral op de oncologie afdeling konden ze er erg slecht aan toe zijn. Ze lagen immers in het ziekenhuis omdat het thuis niet meer zo lekker ging. Sommige patiënten waren zou ziek dat zij hiermee volledig op bed geholpen moesten worden. Wat voor hun lang niet zo comfortabel was als op een toilet. Daar kun je je vast wel wat bij voorstellen. Poepen in je eigen nest is gewoon tegen je natuur in.
Ook waren er mensen op de afdeling die voor een meerdaagse chemokuur opgenomen waren. Die redde het prima zelf. Net zoals de mensen die zich gaande de opname beter begonnen te voelen en al bijna naar huis mochten.
Valpreventie is een belangrijk goed in het ziekenhuis
Dan had je nog de wat minder stabiele mensen die wel konden lopen maar als valgevaarlijk werden bestempeld. Zij hadden wel enige begeleiding nodig. Vooral als ze vastzaten met allerlei lijnen was dat lastig voor ze. Valpreventie is heel terecht zeer belangrijk in ons vak. Mensen hadden al genoeg problemen en moesten er niet nog een gebroken heup of iets dergelijks bij hebben. Omdat zelfredzaamheid ook heel belangrijk was begeleidde wij hen naar het toilet om bijvoorbeeld met de infuuspaal en andere kabels en slangen te helpen. Of om ze een klein steuntje onder de arm te geven of gewoon als mentale ondersteuning voor een gevoel van veiligheid.
Voor de juiste volgorde moet je wel goed nadenken
Als ik zelf naar het toilet ga en het zo hygiënisch mogelijk wil houden kan het best wel ingewikkeld zijn. Je dient namelijk een bepaalde volgorde aan te houden. De basis is: je gaat naar binnen, doet je broek omlaag, je doet je ding, broek omhoog, je wast je handen en verlaat de ruimte weer. Zo heb ik het tenminste altijd geleerd.
In het ziekenhuis moest ik ook heel erg hygiënisch werken omdat anders de patiënt zelfs zou kunnen komen te overlijden als ik dat niet deed. Daarom ben ik er toch wat meer over na gaan denken. Dat begon al in de opleiding. Want je mag ervan uitgaan dat na je toiletactie je handen als vies kon bestempelen. Net als een ei breken of je kat eten geven. Dat lukt op een of andere manier nooit zonder je handen te bevuilen. Al doe je nog zo je best. Zo is het met het toiletbezoek ook. En ook al denk je van wel. Je mag er, vind ik, niet vanuit gaan. Uit testen blijkt zelfs dat er wel 200 miljoen bacteriën achterblijven na een toiletbezoek.
Schone trucjes voor op het toilet
Voor het handen wassen doe je met je vieze handen de kraan open en met schone handen weer dicht. Dan is de kraan net door jou en wellicht ook door de ander bevuilt en heb je in principe alsnog vieze handen. Met een papiertje dichtdoen is dan een oplossing maar die is niet altijd voor handen. Voor thuis heb ik daar wat op gevonden. Ik heb nu zo een drukknop op de kraan. Die stopt vanzelf.
Dan heb je nog het gebruik van de toiletborstel. Wanneer doe je dat?
Als je na de grote boodschap doorgetrokken hebt moet je wachten tot de pot weer rustig is voordat je de remschade op kunt opnemen en kunt kijken of er daadwerkelijke gepoetst dient te worden. Als je in de tussentijd je handen hebt gewassen weet je nooit of je voorganger ook met schone handen de borstel heeft gehanteerd en die kan je dus als vuil beschouwen. Dus altijd wachten tot de draaikolk in de pot gezakt is. Dan eventueel borstelen en dan pas handen wassen. En dan weet je het ook maar nooit met de deurklink. Al helemaal niet op een openbaar toilet. Die kan je misschien nog met je elleboog openmaken. Alleen is het slot daar niet geschikt voor. Maar dichtdoen scheelt wel. Dat kan in de meeste gevallen wel met je voet of elleboog.
Terug naar de mevrouw van de titel
Zoals ik wel duizend keren gedaan heb, begeleidde ik ook deze keer een mevrouw naar het toilet. Zij had alleen wat fysieke ondersteuning nodig en enigszins wat hulp om de goede draai te maken met haar infuusslangen. De rest kon ze gelukkig zelf. De afspraak was altijd dat zij de deur nooit op slot mochten doen. Want als er iemand niet lekker werd, kon je er niet zo snel bij als je zou willen wanneer er wat ernstigs gebeurt. Zij zou in ieder geval niet de eerste zijn die a la Elvis op het toilet zou overlijden. Ik hield daarom trouw de wacht voor de deur. Weglopen had toch geen zin. Want zodra ik ergens anders was kon ik alweer terug. Dus even een rustmomentje voor mij en als er iets gebeurde was ik er snel bij. En mensen hoefde zo niet lang te wachten als ze klaar waren. Want als je daar klaar bent dan ben je klaar.
Wat ik nooit heb geweten over de toiletgang en nu nooit meer vergeet
Het teken dat de mensen op het toilet klaar waren was voor mij altijd als ze hun handen aan het wassen waren. Dat was het geluid van de wastafelkraan die liep. Als professional toiletbegeleider waren mijn oren daar in de tussentijd goed voor getraind. Zo ook bij deze mevrouw hoorde ik het kraantje lopen en deed zoals altijd de deur open. Maar tot mijn schrik was zij op zich wel klaar. De boodschap was immers verzonden. Maar zij had haar broek nog op haar enkels en stond zo haar handen te wassen. Na mijn ‘o, sorry’ deed ik direct de deur weer dicht. Mijn hoofd duizelde even maar toen ging het lampje bij mij aan en ik dacht: ‘Die mevrouw heeft gelijk!’ Want als je gepoept of geplast hebt en je handen zijn vies. Dan haal je je broek of wat dan ook op met je vieze handen. Maar als je eerst je handen wast, blijft je kleding schoon
Thuis doe ik dat nu ook.
Met de broek op mijn enkels veeg ik indien nodig de pot schoon en was mijn handen. 
Zo blijft mijn kleding schoon. Al is het maar voor het idee. Want dat gaat er sindsdien niet meer uit. Op openbare toiletten is dat even anders en staat dat een beetje raar. Maar misschien dat ze voor deze mensen ook aparte toiletten kunnen maken. Ik identificeer mij tenminste als schoon en hygiënisch.
